Słownik wyrazów stosowanych w karate:

Strefa:
głowa + szyja - Jodan
tułów - Chudan
Strona:
w lewo - Hidari
w prawo - Migi
Liczebniki Sinojapońskie
1 ICHI
2 NI
3 SAN
4 SHI (YON) wym. Si
5 GO
6 ROKU
7 SHICHI ( wym. SICI)
8 HACHI
9 KU (KYU)
10 JU (wym. DZIU)

Nazwy elementów i technik

Powierzchnie uderzające i blokujące
Seiken - pięść
Uraken - odwrócona pięść
Tettsui - pięść "młot"
Ryutoken - pięść "głowa smoka"
Hiraken - półzaciśnięta pięść
Hitosashiyubi - pięść wskazującego ipponken palca
Nakayubi ipponken - pięść środkowego palca
Oyayubi ipponken - pięść kciuka
Nihonken - pięść wskazującego i środkowego palca
Nukite - ręka włócznia
Shito - kant dłoni zewnętrzny
Haito - kant dłoni wewnętrzny
Shotei - podstawa dłoni
Kaken - przegub
Toho - ręka "hak"
Keiko - ręka "dziób paka"
Kote - przedramię
Hira-Kote - górna powierzchnia przedramienia
Ura-Kote - dolna (odwrotna) powierzchnia przedramienia
Omote-Kote - boczna powierzchnia przedramienia
Hiji - łokieć
Sokuto - kant stopy zewnętrznej
Teisoku - sklepienie stopy
Chusoku - poduszka stopy
Haisoku - podbicie stopy
Kakato - pięta
Sune - goleń
Hiza - kolano
Kaji - udo
Atama - głowa

Kierunek:
z zewnątrz - Soto
od wewnątrz - Uchi
w przód - Mae
w bok - Yoko
w tył - Ushiro
w górę - Age
w dół - Oroshi
okrężnie - Mawashi
odwrotnie - Ura
obrót - Mawate
powrót - Naura

Techniki (Waza):
pozycje nóg - Tachi (w złożeniu Dahi)
pozycje rąk - Kamaete
bloki - Uke
uderzenia - Uchi
pchnięcia - Tsuki
krycia - Tensho
pchnięcia - Keri (w złożeniu Geri)
podcięcia - Kari
kontrataki - Kosaho
kombinacje - Renraku
uniki - Ryusui
pady i przewroty - Ukemi
rzuty - Nage
ulubione techniki - Tokui

Słownik
Ago - podbródek
Ashi - noga
Chi-Mei - technika efektywna
Dan - stopień mistrzowski
Dojo - świątynia, sala ćwiczeń
Ganmen - skroń
Gyaku - przeciwnie
Hizo - żebro
Hajime - początek, zaczynać
Ibuki - oddychanie respirujące
Juji - krzyż
Karategi - strój do karate
Kata - ćwiczenia formalne, kształt
Katsu - jap. metoda reanimacji
Kihon - tu: podstawowe ćwiczenia
Kiai - paraliżujący okrzyk
Kanku - symbol odwagi, słońca
Kyu - stopień szkoleniowy
Kake - zahaczyć
Keage - tu: kopnięcie prostą nogą w górę
Kiba - jeździec
Kin - krocze
Kubi - szyja
Makiwara - jap. przyrząd do ćwiczeń
Morote - obie ręce
Maita - poddaj się
Matte - tu: przerwać, puścić
Neko - kot
Ne-waza - techniki walki na leżąc
Nogare I,II - oddychanie tonujące
Obi - pas
Osu - tak, dziękuję, pozdrowienie
Oi - zgodnie, normalnie
Rei - ukłon
Sanchin - trójkąt
Shiko - pozycja zapaśnika Sumo
Shinden - świątynia
Sensei - mistrz, nauczyciel
Sempai - starszy rangą , przełożony
Satori - oświecenie, pełne zrozumienie
Te - ręce
Tobi - skakać
Tameshi-wari - technika rozbijania twardych przedmiotów
Tsuru - żuraw
Tate - wysokość, podłużny
Zazen, seiza - medytacja siedząc

Inne:
Arigato - dziękuję
Ai-suru - kochać
Budo - sztuki wojenne
Bo-jutsu - sztuka walki kijem
Do - droga, kierunek myśli
Hai - tak
Jutsu - sztuka, umiejętność
Katana - miecz samurajski
Kabuki - japoński teatr
Kamikaze - boski wiatr
Kenjutsu - sztuka walki mieczem
Kusarigama - sierp i łańcuch
Kyudo - sztuka strzelania z łuku
Mu - nicość lub obojętność w Zen
Uchi-deshi - osobisty uczeń
Nippon - Japonia
Nunchaku - cep do ryżu, stosowany do walki przez wieśniaków
Sai - rytualny sztylet z Okinawy
Sayonara - pożegnanie
Shuriken - "gwiazdki" do rzucania
Taijutsu - sztuka walki ciałem
Tatami - tradycyjna mata jap.
Muso-Uchi - techniki naturalnej samoobrony
Chanoju - sztuka parzenia herbaty

Metody ćwiczeń walki
Kumite - walka
Ippon Kumite - walka na jeden krok
Sanbon Kumite - walka na trzy kroki
Gohon Kumite - walka na pięć kroków
Jiyu Kumite - umowna wolna walka
"Kyokushinkai" Kumite - układy walki formalnej

TSUKI - pchnięcia
Oi-Tsuki - pchnięcie normalne
Gyaku-Tsuki - pchnięcie przeciwne
Seiken Jodan-Tsuki - pchnięcie górne pięścią
Seiken Chudan-Tsuki - pchnięcie środkowe pięścią
Seiken Gedan-Tsuki - pchnięcie pięścią w dół
Tate-Tsuki - pchnięcie pięścią "strzał z bicza"
Jun-Tsuki - pchnięcie z poparciem ciała
Uraken Shita-Tsuki - pchnięcie odwróconą pięścią
Mawashi-Tsuki - pchnięcie okrężne
Shotei Morote-Tsuki - pchnięcie podwójne podstawą dłoni
Yama-Tsuki - pchnięcie podwójne "góra dół"
Mae Atama-Tsuki - pchnięcie w przód głową
Yoko Atama-Tsuki - pchnięcie w bok głową
Ushiro Atama-Tsuki - pchnięcie w tył głową
Morote-Tsuki - pchnięcie podwójne
Tobi-Tsuki - pchnięcie z wyskoku

Uwaga!
Pchnięcia są tak ważnymi technikami w karate, że są prawie synonimem tej sztuki. Tajemnica ich skuteczności polega na dokręceniu ręki w momencie "kontaktu". To dokręcenie w poważnym stopniu zwiększa siłę pchnięcia tak, że nawet mała siła może wywołać efekt. Nie mniej istotne jest rozpatrzenie pchnięcia jako wyniku współdziałania całego ciała, nie zaś tylko nadgarstka i pięści. Podczas wykonywania pchnięcia należy napinać mięśnie brzucha, grzbietu i tzw. mięśnie uderzeniowe (usztywniające nadgarstek, stawy palca wskazującego i środkowego). Spośród pchnięć najważniejsze jest Seiken Chudan-Tsuki - jest ono kluczem do innych technik ręcznych.

Uwagi do Seiken Chudan-Tsuki:

1. Skręt obręczy barkowej maksymalnie 45 stopni.
2. Uderzamy na wysokości splotu słonecznego.
3. Należy prostować rękę w łokciu, ale nie do końca.
4. Podczas uderzenia należy wykorzystywać odwrotny ruch drugiej ręki.
5. Wzrok utkwić w jeden punkt.
6. Druga wolna ręka spoczywa na wysokości sutki.
7. Centrum uderzenia znajduje się między stawami wskazującego i środkowego palca uderzającej pięści.
8. Po uderzeniu rozluźnić się.

Uchi - uderzenia
Seiken Ago-Uchi - uderzenie w podbródek pięścią "strzał z bicza"
Seiken Mawashi-Uchi - uderzenie okrężne pięścią
Uraken Mawashi-Uchi - uderzenie okrężne odwróconą pięścią
Uraken Shomen-Uchi - uderzenie w przód odwróconą pięścią
Uraken Sayo-Uchi - uderzenie w bok odwróconą pięścią
Uraken Hizo-Uchi - uderzenie w żebra odwróconą pięścią
Uraken Shita-Uchi - uderzenie w splot odwróconą pięścią
Shuto Ganmen-Uchi - uderzenie w skroń zewnętrznym kantem dłoni
Shuto Sakotsu-Uchi - uderzenie w obojczyk zewnętrznym kantem dłoni
Shuto Sakotsu Uchi Komi - uderzenie w obojczyk frontalne
Shuto Hizo-Uchi - uderzenie w zebra zewnętrznym kantem dłoni
Hiji Jodan-Ate - cięcie górne łokciem
Hiji Chudan-Ate - cięcie środkowe łokciem
Hiji Age-Uchi - uderzenie w górę łokciem
Hiji Oroshi-Uchi - uderzenie w dół łokciem
Hyori-Uchi - uderzenie góra-dół
Kome Komi-Uchi - uderzenie w skroń "pięść-młot"
Tettsui-Uchi - uderzenie "pięść-młot"
Haito-Uchi - uderzenie wewnętrznym kantem dłoni
Koken-Uchi - uderzenie przegubem dłoni
Hiraken-Uchi - uderzenie półzaciśniętą pięścią
Tobi Hiji-Uchi - uderzenie łokciem z wyskoku.

Uke - bloki
W karate bloki i atak są jednym. Ponieważ blok prowadzi do ataku, doskonały blok oznacza skuteczny atak.

Klasyfikacja bloków ręcznych:
a) bloki pięścią (seiken)
b) bloki shuto
c) bloki shotei
d) bloki koken
e) bloki przedramieniem (kote).

Klasyfikacja bloków nożnych:
a) bloki udem (kaji-uke)
b) bloki kolanem (hiza-uke)
c) bloki golenią (sune-uke)
d) bloki podbiciem (haisoku-uke)
e) bloki wewnętrzną częścią stopy (teisoku-uke)

GŁÓWNE ZASADY BLOKOWANIA W KARATE

1. Intencją bloku jest zmiana kierunku ciosu, tułów skręca się , aby dać jak najmniejsze pole do trafienia przeciwnika.
2. Dobrze wyprowadzony blok powinien po zakończeniu ruchu pozostawić przeciwnika w pozycji otwartej na kontratak, wykonującemu zaś blok powinien pozwolić na uzyskanie dogodnej pozycji do zadania ciosu.
3. Bloki wykonywane pod kątem prostym do linii ciosu są znacznie mniej efektywne niż:
1. bloki okrężne, zataczające łuk, jak Chudan-Uchi-Uke, Chudan-Soto-Uke,
2. bloki wciągające do wewnątrz, jak Jodan-Uke.

Spowodowane jest to faktem, że poprzez zmniejszenie kąta - między ręką blokującą a atakującą blokujący odczuwa mniejszy wstrząs w momencie blokowania i potrzebuje znacznie mniej siły na zmianę kierunku ataku. Ostatnio coraz częściej stosuje się w karate japońskim bloki okrężne, czyli mawashi, bloki zapożyczone z Chin.

1. Blok powinien być wykonany w taki sposób, aby niwelował siłę wstrząsu wywołanego zetknięciem się powierzchni atakującej i blokującej, w celu wywołania "demoralizującego" efektu u napastnika tak, aby zaczął powątpiewać w skuteczność następnego ataku.

UKE
Seiken Jodan-Uke - blok górny pięścią
Seiken Uchi-Uke - blok z wewnątrz pięści
Seiken Soto-Uke - blok z zewnątrz pięści
Seiken Gedan-Uke - blok dolny pięścią
Seiken Chudan Uchi-Uke Gedan Barai - dwa jednoczesne bloki
Shuto Jodan-Uke - blok górny zewnętrznym kantem dłoni
Shuto Uchi-Uke - blok z wewnątrz zewnętrznym kantem dłoni
Shuto Soto-Uke - blok z zewnętrz zewnętrznym kantem dłoni
Shuto Gedan-Uke - blok dolny zewnętrznym kantem dłoni
Shotei Jodan-Uke - blok górny podstawą dłoni
Shotei Soto-Uke - blok z zewnątrz podstawą dłoni
Shotei Gedan-Uke - blok dolny podstawą choni
Koken Uchi-Uke - blok z wewnątrz nadgarstkiem
Shuto Mawashi-Uke - blok okrężny zewnętrznym kantem dłoni
Mae Mawashi-Uke - blok okrężny w przód
Morote-Uke - blok podwójny ze wsparciem
Juji-Uke - blok krzyżowy
Hiza-Uke - blok kolanem
Sune-Uke - blok golenią
Soto Kaji-Uke - blok udem do wewnątrz
Uchi Kaji-Uke - blok udem do zewnątrz
Teisoku Soto Mawashi-Uke - blok okrężny stopą do wewnątrz.

TENSHO - nakrycia
Tensho Soto-Uke - nakrycie z zewnątrz
Tensho Uchi-Uke - nakrycie z wewnątrz
Tensho Mawashi-Uke - nakrycie okrężne

METODY KOPNIĘŚ (Keri-waza)

1. generalnie kolano unoszone jest w kierunku klatki piersiowej, lub jeżeli kopnięcie wymierzone jest w bok -to w bok tak wysoko jak tylko można je unieść, tak aby udo znalazło się w pozycji równoległej do podłogi. Podwyższanie poziomu celu, w który kopiemy, pociąga za sobą podniesienie poziomu kolana,
2. noga nie biorąca udziału w kopnięciu powinna stać pewna na podłożu z kolanem lekko zgiętym,
3. stopa nogi nie biorącej udziału w kopnięciu nie może odrywać się od podłoża,
4. noga po kopnięciu wraca tak szybko, jak to jest tylko możliwe, aby nie dać przeciwnikowi okazji do złapania jej,
5. biodra popierają kopnięcie,
6. pozycja rąk musi być przez cały czas kontrolowana, ręce nie mogą odstawać od ciała,
7. tułów i głowa zwrócone są bardziej w stronę kopnięcia niż w przeciwną.

GERI - kopnięcia
Mae-Keage - kopnięcie w przód prostą nogą
Yoko-Keage - kopnięcie w bok prostą nogą
Ushiro-Keage - kopnięcie w tył prostą nogą
Mawashi Keage - kopnięcie okrężne prostą nogą
Mae-Geri - kopnięcie w przód
Yoko-Geri - kopnięcie w bok
Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne
Ushiro-Geri - kopnięcie w tył
Gedan Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne dolne
Soto Mawashi Keage - kopnięcie okrężne prostą nogą do wewnątrz
Uchi Mawashi Keage - kopnięcie okrężne prostą nogą na zewnątrz
Ushiro Mawashi-Keage - kopnięcie okrężne tylne prostą nogą
Mae Hiza-Geri - kopnięcie kolanem w przód
Mawashi Hiza-Geri - kopnięcie kolanem okrężne
Soto Miza-Geri - kopnięcie kolanem do wewnątrz
Uchi Hiza-Geri - kopnięcie kolanem na zewnątrz
Kin-Geri - kopnięcie w pachwinę
Kansetsu-Geri - kopnięcie w kierunku stawu kolanowego
Kakato-Geri - kopnięcie piętą
Kubi Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne szyjne
Soto Mawashi-Geri - kopnięcie wewnętrzne okrężne
Uchi Mawashi-Geri - kopnięcie zewnętrzne okrężne
Ushiro Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne tylne
Ura Mae-Geri - kopnięcie w przód odwrotne
Ura Hiza-Geri - kopnięcie kolanem odwrotne
Ura Yoko-Geri - kopnięcie w bok odwrotne
Ura Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne odwrotne
Ura Ushiro Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne tylne odwrotne
Ura Uchi Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne zewnętrzne odwrotne
Ura Gedan Ushiro Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne dolne odwrotne
Tobi Mae-Geri - kopnięcie w przód z wyskoku
Tobi Hiza-Geri - kopnięcie kolanem z wyskoku
Tobi Yoko-Geri - kopnięcie w bok z wyskoku
Tobi Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne z wyskoku
Tobi Ushiro-Geri - kopnięcie w tył z wyskoku
Tobi Ura Yoko-Geri - kopnięcie w bok odwrotne z wyskoku
Tobi Ura Ushiro-Geri - kopnięcie w tył odwrotne z wyskoku
Tobi Ura Ushiro Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne tylne odwrotne z wyskoku
Tobi Ura Uchi Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne zewnętrzne odwrotne z wyskoku
Tobi Soto Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne wewnętrzne z wyskoku
Tobi Uchi Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne zewnętrzne z wyskoku
Tobi Ura Gedan Ushiro Mawashi-Geri - kopnięcie okrężne dolne odwrotne z wyskoku